Didem' in Odası

Her insanın bir özel alanı olmalı. Tüm karmaşadan uzaklaşmak istediğinde huzur bulabileceği bir kaçış noktası... Kimi için deniz kenarında sakin bir cafe, kimi için başka bir şehir, kimi için spor salonu kimi içinse evi... Evin sadece bir odası...

Kendini bir yerde huzurlu hissetmek için önce oraya ait olduğunu hissetmen gerekir. Tüm bahsettiklerim benim için geçerli en azından. Her şeyi kendimden yola çıkarak yazıyorum. Mesela size kendi özel alanımı nasıl yarattığımı anlatayım. Abim evlendikten sonra boşalan odasına yerleşecek kişi tabiki ben olmuştum. Planlarım henüz o evden gitmeden başlamıştı bile zaten. Bu kısmı o duymasa iyi olur tabi:) Çok büyük bir oda değil bu bahsettiğim. O yüzden planlamayı iyi yapmam gerekiyordu. Çok eşya sevmem ben. Boşuna toz tutarlar çünkü. Yani odayı yaparken ki ilk kilit noktam "toz"... Yatak altında biriken toz, raflara konan tozlar, halılar vs vs... O zaman yerden yüksek bir yatak, az rafı olan, halısız bir oda olacaktı ortaya çıkan. Gelelim renk konusuna. Ben açık renklerde rahatlayamayan, daha loş ortamları seven biriyim. Duvarlar koyu olursa ben huzur bulurum bu odada. Tüm karşı çıkışlara rağmen gidip aldığım gri boyayı, boşalttığım odaya uygulamaya başladım. He evet, odamı a'dan z'ye kendim yaptım. Güzelce boyadım. Dolabı değiştirmedim ama onu da boyadım. Grinin en sevdiği arkadaşlarından biri vişne çürüğüne boyandı kendileri. Ve tabi kullanacağım rafları da aynı renge boyadım Geriye yerden yüksek yatak almak kalmıştı. Onun içinde başvuru noktam İKEA oldu. Çünkü demir bir karyola istiyordum ve bunu en kolay ve en uygun fiyatla bulabileceğim yerin orası olduğunu biliyordum. Veeee gittim, buldum, aldım, geldim:) Hooop monte ettim. Aaa geriye kalan bir de perde vardı. Onu unuttum. Oda küçük olduğu için perdenin sarkması için bir alan yoktu takdir edersiniz ki. O sıralar çok moda olan zebra perdeleri tercih ettim bende. Siyah bir zebra perdeyi alıp monte ettikten sonra odam ana hatlarıyla tamamlanmıştı. Sarı ve pembe kare aynalarım ve fıstık yeşili çöp tenekemi de İKEA'dan alınarak yaşam alanımı renklendirdim. Koyu renk odalara ön yargılı davranmayın. İnanın bana önemli olan sizin içinde nasıl hissettiğiniz. Pahalı olması gerekmez tercihlerinizin. Elimde olanlarla yarattığım odamda, kendimi ne kadar huzurlu hissettiğimi anlatamam. Ve tabi her şeyi kendim yapmış olmanın haklı gururu;)

Cupcake Aşkı

Sanırım çağımızın yeni hastalığı bulundu, taze evlilerin veya evlilik hazırlığı içinde olanların daha da şiddetli kapıldığı bir cupcake hastalığı başladı ki sormayın gitsin. Önceleri ufak tuzluklar, spatulalar ile başlarken birden İKEA' da cupcake rafı ararken buldum kendimi. Yavaş yavaş ve sinsice gelen bu hastalık "gözler kalp" hareketi ile son buluyor. Sonra ev gezmelerinin en gururlandırıcı köşesi olarak "ta taaa" diye sunuyorsunuz eserinizi ve tüm puanları topluyorsunuz.... 

İlk başlarda algıda seçicilik diye arar tararken sonra bir baktık ki her yerdeler, böyle olunca biz de seçici olmaya başladık ve bir panik havası içinde ya daha güzeli varsa, ya daha şirinini görüp pişman olursam diye diye bu günlere geldik :)

Renklerden, şipşirin havasından olsa gerek cupcake bana -temiz, saf ve güzel kokan- hissi uyandırıyor. 

Kaç yaşında olursanız olun, evinizin tarzı ne olursa olsun birkaç parça cupcakeli ürün almaktan zarar gelmez:) Markalar da durumun farkında olduklarından hiç zorluk çekmiyoruz. English Home, Boyner Ev, Madame Coco, Bernardo, Tantitoni, Karaca, Biev, Korkmaz ve daha pek çoğu çeşit çeşit ürünlerle mutlu ediyorlar bizi:))

Bu postta belli dönemlerde değiştirmekten (evcilik oynamaktan) büyük keyif aldığım cupcake rafımı paylaşacağım sizinle, bunun buzdağının görünen kısmı olduğunu söylememe gerek yok sanırım:)

Tabak Koleksiyonu-1

Kırılan bir tabakla başladı her şey...

Genelleme yapmaktan hoşlanmasam da yazıma şöyle başlamak istiyorum; biz kadınlar istiflemekten, kıyamayıp atamamaktan ve koleksiyondan çok hoşlanırız.

Pek çok kez sevdiğim mumu bitecek veya şekli bozulacak diye yakmaktan çekinmişimdir. Anı yaşamak ve o anda kıymetlendirmek konusunda hemfikir olup titrek ellerimle yakmışımdır. Bu bende kaçınılmaz bir duygu :)

Yazı başlığımda da belirttiğim gibi bir tabakla başladı her şey, önce malum bulaşık makinelerinin vermiş olduğu tahribat ile en sevdiğim tabağımın kıyısı çatladı :( Sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldırdım koydum rafa, günler geçtikçe ve her rafa elimi uzattığımda göz göze geliyoruz kırık kalpli pembe tabağımla. Aldım ve birkaç gün de masamın üzerinde beklettim. Elim gitmiyor, atamıyorum. Ben de tabakların hayatımdaki yerini sorgulamaya başladım ve tabak koleksiyoneri olduğumu fark ettim. Onları sergilemek, biriktirmek ve kullanmak inanılmaz keyifli.

Şimdilik dev bir kadro değiliz elbet ama her birinin tatlı hikayesi var.

Evimizde konseptler yaratalım :)

Dekorasyon alışverişi yapmaya çıktığımda hemen evimdeki yerini hayal ediyorum ve diyorum ki aradığım sensin:) Bu hissi çok seviyorum, sanırım bu bir tutku. Sonra bu his şekillenmeye başladı; ruh halime, mevsime, anlık heveslerime göre dönemlere ayrılmaya başladı. Ben de evimde konseptler yarattım, 

Konsept için size 3 güzel önerim var,

1. Mevsime göre konsept oluşturma

YAZ

Sonbahar Ev Dekorasyonu

Sonbahar Evleri,

Kışa kapı araladık mı artık ? Evlerimizin sıcak köşelerine kurulma vakti geldi de geçiyor bile... Dolaptan en sevdiğimiz battaniyelerimiz ve kalın çoraplarımız da çıktığına göre artık evde daha çok vakit geçirmeye merhaba diyelim.

Bizler hazırlandığımıza göre evlerimizin de hazırlanma vakti gelmiştir. Sonbahar denilince aklıma hemen çizgili desenler, toprak renkleri ve mumlar gelir, evimin olmazsa olmazları olur :) Çok değil, üç hafta kadar önce tüm mavileri ve denizcileri topladım evimden. 

Şimdi sonbahar vaktidir, şimdi doğanın ve insanın dinlenme vaktidir. 

Bu mevsim için güzel önerilerim olacak, hadi hemen işin eğlenceli kısmına geçelim,

Sonbaharın trend evleri

 Vanilya ve tarçın kokulu odalar hayal ediyorum :)

    

Kavanozlarımızın kapakları açılısın, içinde mumlar yerini alsın.